ارزیابی شوری خاک در شرق اصفهان بر پایه داده‌های سنجنده OLI و تجزیه و تحلیل عوارض توپوگرافی

تحقیق حاضر با هدف بهبود دقت ارزیابی شوری خاک با استفاده از تصویر ماهواره­ای لندست سنجنده OLI مربوط به تاریخ 5 خرداد 1394 و پارامترهای توپوگرافی در منطقه شرق اصفهان انجام شد. داده­های زمینی با استفاده از روش نمونه­برداری تصادفی از 29 سایت نمونه­برداری از عمق 30-0 سانتی‌متر در نیمه دوم اردیبهشت 1394 جمع­آوری شد. شاخص­های طیفی مانند باندهای سنجنده OLI،  شاخص­های شوری 1SI، 2SI و 3SI، شاخص­های خاک SBI و SCI، شاخص­های پوشش گیاهی NDVI و RVI با انجام پردازش­ها و محاسبات لازم از تصویر زمین مرجع شده به دست آمدند. عوارض توپوگرافی شامل درصد شیب، جهت شیب و ارتفاع از سطح دریا از مدل رقومی ارتفاع (DEM) منطقه استخراج شدند. سپس مدل برآورد شوری با استفاده از رگرسیون خطی به روش گام به گام تهیه شد. نتایج تجزیه و تحلیل رگرسیونی نشان داد که در سطح آماری 99 درصد همبستگی معنی­داری بین EC نمونه­های خاک سطحی، ارتفاع از سطح دریا و باند 4 وجود دارد (68/0=2R). نقشه شوری به‌دست‌آمده از مدل رگرسیونی نشان می­دهد که میزان شوری در منطقه بسیار بالاست به‌طوری‌که بیش از 70 درصد از مساحت منطقه دارای غلظت نمک بیش از 60 دسی­زیمنس بر متر است. در نهایت اعتبار مدل با استفاده از 20 درصد نمونه­ها ارزیابی شد. نتایج نشان داد که مدل می­تواند با RMSE  برابر با 54/6 دسی­زیمنس بر متر شوری خاک را برآورد کند. بر اساس نتایج پژوهش، نتیجه­گیری می­شود که استفاده از پارامتر ارتفاع از سطح دریا در کنار داده­های ماهواره­ای در مطالعات شوری خاک منطقه مطالعاتی سودمند بوده و سبب بهبود دقت ارزیابی می­شود.